Allหมวดการคบคนหมวดการใช้สมบัติหมวดความอ่อนน้อมถ่อมตนหมวดความไม่ประมาทหมวดตนหมวดธรรมหมวดบุญบาปหมวดปกิณกะธรรมหมวดประพฤติพรหมจรรย์หมวดระเบียบวินัยหมวดสะอาดหมวดสันโดษหมวดอดทน สู้ ทำจริงหมวดอธิษฐานจิต
อย่าปล่อยเวลาให้เปล่าประโยชน์
ชีวิตของคนเรามีแต่ร่อยหรอลงไปทุกวัน รีบทำความดีให้มาก ๆ อย่าปล่อยเวลาให้เปล่าประโยชน์ เสียดายเวลาที่ผ่านไป เพราะมันทำให้ชีวิตของเราพลอยร่อยหรอไปด้วย ๘ กันยายน พ.ศ. ๒๕๒๕
Time Waits for No One
Those who are lazy have no wisdom. When you wake up, you must think that day after day, month after month, year after year, time passes without waiting. If you want to do good, do it quickly. Do only good.…
Invaluable Treasure
I am still strong and can still speak, so I’ll speak to leave this treasure for you. This is the most invaluable treasure I can give you. Therefore, remember my words and preserve this treasure I’m leaving you as best…
เดี๋ยววัน เดี๋ยวคืน
สาธุชนมากราบขอธรรมะจากคุณยาย คุณยายจึงสอนว่า คนเราจะตายเมื่อไรก็ไม่มีใครรู้เวลา เพราะฉะนั้นต้องรีบเข้าวัด ก่อนที่เขาจะหามเข้า เดี๋ยวก็วัน เดี๋ยวก็คืน ชีวิตก็หมดไปวัน ๆ ต้องตักตวงเอาบุญติดตัวเราไปให้เยอะ ๆ บุญไม่มีกิเลส คนมีกิเลส เวลาเดือดร้อน ต้องนึกถึงบุญ หาบุญได้ ใช้ให้เป็น หาเงินได้ ใช้เงินเป็น ๑๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๓๔
รีบเข้าวัด
คุณยายสอนสาธุชนที่มาวัดครั้งแรกว่า ควรเข้าวัดตั้งแต่เรายังเป็น ๆ อยู่ ยังไง ๆ เราก็ต้องเข้า พ่อแม่รักลูกแค่ไหน ลูกตายก็ยังต้องเอาเข้าวัด ลูกรักพ่อแม่มากแค่ไหน พอตายก็ต้องหามเข้าวัด เราควรเข้าวัดตั้งแต่เรายังรู้เรื่อง ยังแข็งแรง ถ้ารอให้แก่แล้วค่อยเข้า ก็จะเข้าไม่ไหว ไม่มีแรง คนเราตายแล้วไม่สูญ คนทำความดีพอจะละโลก ถ้าจิตคิดถึงเรื่องดี ๆ ก็ไปสวรรค์ บางคนทำความชั่ว พอจะละโลก จิตจะไปเกาะเรื่องที่ไม่ดี ก็ไปตกนรก บางคนบาปไม่ทำ กรรมไม่สร้าง พอละโลกก็ท่องเที่ยวอยู่ในโลก ๑๐ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๓๔
เตรียมตัว
คุณย่าท่านหนึ่งอายุ ๘๐ ปี เป็นผู้ใหญ่ใจบุญ มีลูก ๕ คน มากราบเรียนคุณยายว่า ลูกชายคนเล็กไม่เชื่อฟัง ทำให้เสียใจ คุณยายสอนว่า เสียใจทำไม เขาโตแล้ว บินได้ เขาก็ไปตามทางของเขา สมัยยายอยู่บ้านนครชัยศรี เลี้ยงแมว แมวมันออกลูกมา ๕ ตัว ยายเลี้ยงลูกมันจนโตแล้วมันก็ไป ยายพิจารณาว่า… อ๋อ ! ไอ้หมาแมวนี่ มันก็คน มันเกิดมาใช้กรรม นกเวลามันฟักไข่ พอลูกมันบินได้ มันก็บินไป คุณน้าอายุมากแล้ว เราต้องเตรียมตัวแล้ว เราต้องทำบุญ ตายแล้วเราเอาอะไรไปไม่ได้ ทำบุญก็เอาบุญติดตัวไป ทำบาปก็ได้บาปติดตัวไป ๒๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๓๔
สันโดษ
พวกเราอย่าได้ทะเยอทะยาน อย่าโลภมาก ให้มีความสันโดษ มักน้อย ความโลภ ทำให้เป็นคนไม่ซื่อ คดโกง และคนไม่ซื่อนั้น ยายไม่ชอบที่สุด ถ้าโลภในสิ่งที่ไม่ดี ก็ไม่มีความสุข ให้พยายามรักษาใจให้สะอาด บริสุทธิ์มาก ๆ ถ้าเป็นบุญของเราแล้ว ต้องได้มาเอง ไม่ต้องคิดทะเยอทะยาน แต่ถ้าปรารถนาจะสร้างแต่ความดีมาก ๆ ไม่เป็นไร ให้สันโดษ มักน้อย ให้รู้จักใช้ของ ๒๔ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๒๒
ไม่อยากเด่น อยากดัง
ยายเป็นคนที่ไม่ทะเยอทะยาน ไม่อยากดัง ไม่อยากเด่นอย่างคนอื่น ๆ เขา เป็นนิสัยติดตัวมาอย่างนี้นานมากแล้ว มาอยู่วัดปากน้ำทำวิชชากับหลวงพ่อ ก็เป็นคนเงียบ ๆ พูดจาแต่เรื่องที่เป็นสาระ อยู่ในที่ทำวิชชาก็ไม่ค่อยพูด แต่เวลายายพูด คนอื่นก็ต้องฟังกันทั้งหมด เรื่องอื่น ๆ ไม่ยุ่งไม่เกี่ยวกับเขา แต่เรื่องวิชชาที่หลวงพ่อสั่งแล้ว ใครทำผิดก็ต้องว่ากัน อยู่ในที่ทำวิชชา ก็พูดเฉพาะเรื่องทำวิชชา นอกนั้นปกติไม่พูดอะไร ทำหน้าที่ไปเรื่อย ๆ หลวงพ่อถามคำก็พูดคำ ถามวิชชาก็ตอบเรื่องวิชชา นอกนั้นไม่ได้เสนออะไรกับท่าน มีเรื่องจึงจะพูด มีหน้าที่ตอบหลวงพ่ออย่างเดียว ยายไม่มีความทะเยอทะยานอย่างคนอื่นเขา ถ้าอยากเด่นอยากดัง ในที่สุดจะไม่ได้ดังสมอยาก เพราะบุญทำไว้ไม่พอที่จะรองรับได้ เหมือนฐานไม่ดี ก็ต้องพัง ๒๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๒๓
สั่งสมความดี
คนเราเกิดมาแล้ว ต้องสร้างความดี ยายสั่งสมความดีไว้ทีละเล็กละน้อย ทำไปเรื่อย ๆ อย่างสม่ำเสมอ ไม่มีความอยากเด่นอยากดังเข้ามาเจือปน เมื่อสั่งสมความดีนานเข้า ความดีมากขึ้น ผลของความดีก็ปรากฏ ได้ชื่นชมกับความดีที่ทำไว้ ความดีที่สั่งสมไว้นี้ ไม่มีใครจะปิดบังได้ ไม่อยากดังก็ดังเอง คนทางโลก ทำดีแล้วไม่เห็นผลก็บ่น จริง ๆ แล้ว เพิ่งจะทำความดีได้นิดเดียว ยังไม่มีผลก็บ่นแล้ว ยายสร้างความดีมาตลอด จนกระทั่งเห็นผลปรากฏ เมื่อนึกถึงการสร้างบารมีที่ผ่านมาทั้งหมด ก็ปีติในบุญและชัยชนะที่สะอาดบริสุทธิ์ทุกครั้ง ยายจึงไม่มีปมด้อยในใจเลย ๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๒๓
ไม่อยากได้สมบัติใคร
ยายเป็นคนสร้างวัด อาศัยบุญ มีกิน มีน้ำอาบ มีที่อยู่ ไม่อยากได้สมบัติใคร ไม่ไปลักขโมยใคร ใครทำอะไรกับยาย ให้เขาแบกเอาไปให้หมด ยายจะไม่ทำให้ใครกระเทือนใจ
ต้องมีความดีเป็นฐาน
คนที่ยังไม่มีความรู้ ยังไม่มีความดี แต่อยากดัง อยากมีชื่อเสียง อยากเป็นใหญ่อย่างนี้ไปได้ไม่นานก็ตกกระป๋อง เพราะไม่มีฐานของความดีรองรับไว้ ยิ่งประกาศอย่างนี้ ยิ่งทำลายตัวเองเร็วขึ้น ๑๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๒๓
การคบคน
การเลือกคบคนนั้นต้องเลือกคน บางคนคบได้นอกรั้ว บางคนคบในบ้านได้ คนไม่ดี ไม่ควรคบ เพราะเราอาจติดเชื้อเอาได้ ตอนแรกเราก็เห็นว่า ไม่ดี แต่ต่อ ๆ ไปเมื่อเขาพูดกรอกหูเราบ่อย ๆ เข้า เราก็จะเห็นว่าดี เหมือนคนสูบเฮโรอีน ตอนแรกก็รู้ว่า มันไม่ดี ไม่ยอมสูบ แต่พอโดนชวนบ่อย ๆ เข้าก็ลอง นี่แหละเขาเรียกว่า ?ติดเชื้อ? ล่ะ คบคนไม่ดีระวังจะติดเชื้อ คือ ติดเอาความวิบัติมา ความวิบัติเหมือนกับเสนียด เราไม่รู้หรอกว่า ติดเข้าไปตั้งแต่เมื่อไร เพราะสิ่งเหล่านี้ซึมซับเข้าไปทีละน้อย กว่าจะรู้ตัวก็ถอนไม่ออก ๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๒๔